تأثیر اجرای شیوۀ تک گزینی بر تنوع گیاهان چوبی (مطالعۀ موردی: سری جنبه سرا- گیلان)

در این پژوهش تغییرات تنوع گونه‌ای گیاهان چوبی پس از اجرای شیوۀ تک‌گزینی در توده‌های راش، راش- ممرز و ممرز طرح جنگلداری جنبه‌سرا، واقع در غرب استان گیلان، بررسی شد. برای بررسی و مقایسۀ تغییرات تنوع گونه‌ای توده‌های جنگلی طی ده سال اجرای طرح، از اطلاعات برداشت‌شده توسط کارشناسان ادارۀ کل منابع طبیعی استان گیلان برای تهیۀ طرح اولیه و تجدید نظر، استفاده شد. در این طرح‌ها، آماربرداری به‌روش منظم تصادفی در ابتدا و انتهای دورۀ ده‌ساله (1382-1372) انجام گرفت. ابعاد شبکۀ آماربرداری150×200 متر، شکل قطعات نمونه دایره‌ای و ‌مساحت 10 آر در نظرگرفته شد. به‌منظور ارزیابی تنوع گونه‌ای در قطعات نمونه از شاخص‌های غنای گونه‌ای، تنوع گونه‌ای شانون و سیمپسون و یکنواختی شانون استفاده شد. همچنین میانگین شاخص‌های تنوع گونه‌ای مختلف در هر قطعه نمونه محاسبه و برای آزمون معنی‌دار بودن اختلاف بین میانگین شاخص‌ها در دو آماربرداری، از آزمون آماری t استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص‌های غنای گونه‌ای، تنوع گونه‌ای شانون و سیمپسون هم در توده‌های ممرز و هم در توده‌های راش - ممرز پس از اجرای شیوۀ تک‌گزینی افزایش یافته است، اگرچه اختلاف بین میانگین‌ها از نظر آماری معنی‌دار نیست. ازاین رو شیوۀ تک‌گزینی را می‌توان به‌عنوان یک شیوۀ جنگل‌شناسی مناسب به‌منظور حفاظت از تنوع گونه‌ای در کنار تولید چوب در توده‌های راش- ممرز و توده‌های ممرز جنگل‌های طبیعی شمال کشور به‌کار گرفت.